Urine-incontinentie 

Urine-incontinentie is het ongewild verliezen van urine. Er zijn verschillende soorten urine-incontinentie. De meest voorkomende zijn stress-incontinentie, urge-incontinentie en gemengde incontinentie. Urine-Incontinentie komt vooral bij vrouwen veel voor. Ongeveer 5% van de Nederlandse bevolking heeft in meer of mindere mate last van urine-incontinentie.

Stress-incontinentie:

Dit is het ongewild verlies van urine bij drukverhogende momenten (fysieke inspanning), zoals bijvoorbeeld hoesten, niezen, persen, bukken, tillen en sporten. Bij de Nederlandse vrouwen lig het prevalentiepercentage tussen de 8 en 26% en bij de mannen tot 65 jaar is dit tussen de 1.5 en 5%.

Urge-incontinentie:

Dit is het ongewild verlies van urine bij urgency (plotseling optredende heftige aandrang om te plassen die moeilijk uit te stellen is). Dit komt vaak voor in combinatie met een overactieve blaas (zie overactieve blaas).

Gemengde urine-incontinentie:

Dit is een combinatie van bovenstaande twee.

Oorzaak

Mogelijke oorzaken voor urine-incontinentie zijn een verminderd afsluitmechanisme van de plasbuis en gedragsmatige factoren. Een verminderd afsluitmechanisme kan veroorzaakt worden door toenemende leeftijd, genetische factoren, schade bij vaginale bevalling, overgewicht, verzakkingsklachten, een te hoge of lage activiteit van de bekkenbodemspieren, neurologische ziekte, lokale afwijkingen in blaas of plasbuis en uitgebreide operaties van de onderbuik. Gedragsmatige factoren zijn bv. een verkeerd toiletgedrag/houding, verkeerde vocht/vezelintake en psychische factoren.

Behandeling

Bekkenfysiotherapie richt zich op de bekkenbodemspierfunctie en de gedragsmatige factoren.